Selam, gününüz güzel geçsin sevgili okurlarım.
Bugün içimden gelen huzur bulduğum cümleleri dökmek istedim.

Kırların ortasında bir yerdeyim. Rüzgâr hafif hafif saçlarımı okşuyor. Ayaklarımın altında yeşeren çimenler, ruhumu yumuşacık sarıyor. Gökyüzü bugün çok farklı. Sanki Rabbim içime huzur insin diye bulutları biraz daha beyaz yapmış.

Gözlerimi kapıyorum. Kalbimde bir ses: “Yalnız değilsin…”

Geçmişin yorgunluğunu, hayal kırıklıklarını, sessizce taşıdığım özlemleri burada unutuyorum. Çünkü kır çiçekleri gibi güçlüymüşüm meğer. Yağmura da dayandım, fırtınaya da. Solsam da yeniden açtım. İçimde Rabbime olan inancım, bir kır çiçeği gibi hep yeşerdi. Belki herkes gibi gösterişli değilim ama ben de sevilmek istedim, ben de bir kalpte yer etmek istedim :) .

Ve şimdi, içimden geçen bir dua gibi yazıyorum bu satırları:

“Allah’ım… Yolum dikenli olsa da yürümek istiyorum. Kalbim kanasa da sevmekten vazgeçmemek istiyorum. Hatalarımla yüzleşip, affıyla güzelleşmek istiyorum. Bir kır çiçeği gibi, Senin bahçende açmak istiyorum.”

Sabahın nurunda açıldı kalbim,
Her derdime şifa sensin Rabbim.
Gönlüm yorgun olsa da bilir adını,
Umudum da, huzurum da sensin yalnızca.

Bazen bir sabah duasıdır kalpten geçen, bilinmez yolların sonu hep hayra çıkar. Biz bilmesek de bilen vardır, Rabbim nasibimizi güzelleştirsin.^_^ Kendinize iyi bakın bir sonraki yayın da görüşmek üzere esen kalın...